۱۳۸۷ فروردین ۱, پنجشنبه

کودکی...




  • اكنون مي توانم مثل دختركي هفت ساله بنويسم : آب و غرق شوم بي آنكه دست و پايي بزنم مي توانم بنويسم : باد و پرواز كنم بي آنكه هراسي از سقوط داشته باشم .مي توانم بنويسم : درخت و سبز شوم بدون هيچ درنگي .مي توانم تو را بنويسم و بعد به آرامي ببوسمت بي آنكه كسي ببيند .مي توام بنويسم :‌مرگ و بميرم !

هیچ نظری موجود نیست: